From Poems

Glimlach

Daar sta je dan ten
lange leste op je
smalle stenen brug
boven de waterval.

De letters van gewicht,
aus einem Guss in loden

Was nu de draad gebroken
en de weg versperd? Te
afgemat had je geen
weg meer kunnen vinden

O
als nu
eens dit
laatste blad

Eenvoud. En alleen
maar dit. Een ster.